Publikowanie filmu na yt

1. Gdy film był ukończony i zapisany w pliku, który odpowiadał udostępnienie go na yt, zalogowałam sie na swój profil.

2. Po wejściu w Mój kanał przeszłam do wstawienia pierwszego filmu.

3. Dodałam, tytuł, opis, zaznaczyłam jedną z polecanych miniaturek i tak filmik trafił na YouTube.

Mój fotomontaż w PsP7

1. Zaczęłam od wklejenia zrobionych wcześniej filmów.

2. Wybranie odpowiednich filmików. Pod względem zgodności materiału z tematyką jak i pozycji ( w pionie czy poziomie) jakim został nakręcony filmik.

• tematyka

• pozycja (ustawienie kamery)- usuwanie materiału, albo zmiana z pionowego ustawienia na poziome (co było straszliwym błędem)

3. Zadbałam o to, aby wyciszyć całość materiału, żeby niechciane odgłosy zakłócały później wklejoną muzykę.

4. Następnie wybrane filmiki skracałam długością, aby we wyznaczonym czasie przedstawić dużo ciekawych rzeczy.

5.Dodałam muzykę.

6. Zrobiłam wcięcia w filmach, aby przeplatały się i były mniej więcej odpowiednie do muzyki.

7. Do "obrobionych" fragmentów dodałam przejścia.

8. Przeglądnęłam całość.

9. Zatytułowałam.

Tworzenie filmu

Film był tworzony w przeciągu tygodnia. W zależności od tego co podziwiałam i co mnie zachwyciło starałam się jakoś ciekawie uchwycić w obiektywie. Różnorodność miejsc i piękno przyrody nie ułatwiło mi zadania, bo całość materiału miała 14 minut, a ja musiałam wybrać najciekawsze monety i zostawić jakieś 3 minuty z posiadanego materiału. 

Byłam na wielu spacerach, samotnie i z bliskimi, ale liczyła się tylko ta "wizja artystyczna", którą miałam w głowie i powierzone zadanie, którego się podjęłam. Jednak nie zawsze wszystko jest takie łatwe. 

Napotkałam trudności, ale starałam się z nich wybrnąć. 

Filmiki przegrywały się bardzo długo i do tego nie pojawiały się te na których bardziej mi zależało.

Dożo nagrywałam w pionie więc, albo obracałam obraz (co było straszliwym błędem), albo usuwałam materiał. 

W momencie, kiedy rytmicznie dostosowałam cięcia i zabawę z amatorskimi "przejścia" dodałam przejścia z slajdu na slajd co skróciło mi czas trwania filmiku i powstały zakłócenia, a materiał stał się bardziej okrojony i mało dynamiczny. I nie mogłam zbytnio tego od nowa zmieniać, bo zatrzymał mnie czas i późna pora. 

Fotografia cyfrowa.

1. Matryca światłoczuła- (przetwornik) to układ wielu elementów światłoczułych przetwarzających padający przez obiektyw obraz na sygnał elektryczny, stosowany w aparatach cyfrowych. Jest to płytka krzemowa, zawierająca elementy światłoczułe (w każdym elemencie światłoczułym znajduje się fotodioda odpowiedzialna za mierzenie natężenia światła), pokryte filtrem CFA (ang. Color Filter Array) w celu rejestracji kolorów. Ponadto matryca światłoczuła pokrywana jest specjalnym zestawem filtrów odcinających fale światła podczerwonego.

2. Typy aparatów:

-lustrzanka- aparat fotograficzny wyposażony w lustro i matówkę. Zadaniem zespołu lustra i matówki jest dokładna prezentacja bieżącego kadru. Rozwiązanie takie ma znaczenie przy precyzyjnym nastawianiu odległości fotografowania, ocenianiu głębi ostrości, ocenie aberracji optycznych, jak również przy prawidłowym kadrowaniu obiektów nieodległych. Sprzyja również kompozycji kadru, ocenie proporcji oświetlenia itp.

-kompaktowe- forma rozwojowa wywodząca się z klasycznych aparatów kompaktowych, charakteryzująca się zwartą budową i niewielkimi rozmiarami oraz znacznym uproszczeniem i zautomatyzowaniem obsługi. Niewielkie rozmiary przetworników, a co za tym idzie, bardzo krótkie ogniskowe stosowanych obiektywów powodują, iż aparaty te charakteryzują się dużą głębią ostrości, co z kolei powoduje, iż niekiedy nie stosuje się w nich układów ustawiania ostrości. Historycznie rzecz biorąc, to właśnie małe rozmiary przetworników i obiektywów pierwszych aparatów cyfrowych spowodowały, że wprowadzając je na rynek zdecydowano się zaadaptować do tego celu bardzo popularną w owym czasie formę tradycyjnych aparatów kompaktowych. W okresie rozwoju cyfrowe kompakty przybierały różne formy, od najbardziej zminiaturyzowanych aparatów kieszonkowych o grubości kilku do kilkunastu milimetrów, do rozbudowanych zarówno od strony możliwości regulacji dostępnych dla użytkownika, jak i wielkości matryc i obiektywów, stawiając je tym samym blisko granicy zaliczania ich do aparatów typu bridge camera.

Fotografia analogowa.

1. Fotografia analogowa- pojęcie które zaczęło funkcjonować dla odróżnienia fotografii, korzystając z aparatu fotograficznego, który obraz rejestruje na błonie światłoczułej, od fotografii cyfrowej. W fotografii analogowej w wyniku procesów fizyko-chemicznych taki utajony obraz analogowy zostaje wywołany i utrwalony. Poprzez optyczne powiększanie może być przeniesiony na światłoczuły papier fotograficzny, gdzie także w wyniku procesów fizyczno-chemicznych zostaje wywołany i utrwalony.

2. Budowa aparatu analogowego.

3. Aberracja sferyczna i chromatyczna

Aberracja sferyczna- cecha soczewki, układu optycznego lub zwierciadła sferycznego polegająca na odmiennych długościach ogniskowania promieni świetlnych ze względu na ich położenie pomiędzy środkiem a brzegiem urządzenia optycznego – im bardziej punkt przejścia światła zbliża się ku brzegowi urządzenia (czyli oddala od jego osi optycznej), tym bardziej załamują się promienie świetlne.

Aberracja chromatyczna- cecha soczewki lub układu optycznego wynikająca z różnych odległości ogniskowania (ze względu na różną wartość współczynnika załamania) dla poszczególnych barw widmowych światła (różnych długości fali światła). W rezultacie występuje rozszczepienie światła, które widoczne jest na granicach kontrastowych obszarów pod postacią kolorowej obwódki (zobacz zdjęcie obok).

4. Materiały światłoczułe- ogólne pojęcie oznaczające wszystkie wyroby wykazujące wrażliwość na światło, które są wykorzystywane w różnorodnych procesach fotograficznych. Należą do nich zarówno materiały wrażliwe na światło widzialne, jak również na bliską podczerwień i ultrafiolet.

5. Negatyw i pozytyw

Negatyw- odwrotność pozytywu, czyli oryginału. Popularna nazwa błony fotograficznej negatywowej.

Negatyw to także nazwa naświetlonej taśmy filmowej po nakręceniu na niej obrazów filmowych w kamerze. Negatyw jest najważniejszym spośród wszystkich tzw. materiałów wyjściowych filmu, służących do wyprodukowania kopii pokazowych filmu.

Pozytyw- odwrotność negatywu. W filmie, pozytywowa kopia pokazowa filmu na błonie fotograficznej do wyświetlania w kinie. W fotografii, pozytyw jest obrazem fotograficznym odwzorowującym prawidłowo (zgodnie z rzeczywistością) obraz istniejący w naturze, a mówiąc dokładniej: odzwierciedla wprost proporcjonalnie różnice pomiędzy jasnością i barwą poszczególnych miejsc w fotografowanym obrazie.